W 2017 roku po spotkaniu u naszego przyjaciela i przyrodnika Andrzeja z Huty Brzuskiej otrzymałem film „Wilcze Góry”. Nigdy nie słyszałem takiej nazwy geograficznej. Była intrygująca. O jakie góry chodzi? Było w tej nazwie coś bardzo tajemniczego, pociągającego i jednocześnie nostalgicznego. Przypomniał mi się film „Wilcze echa” – „polski western” z 1968 roku opowiadający o mrokach powojennych Bieszczadów… i pierwszy mój turystyczny wyjazd w Bieszczady też w 1968 ,gdy składałem w górach przyrzeczenie harcerskie. Wilki mają w sobie coś magicznego – no tak, kiedyś wieloma górami – nie tylko Karpatami – rządziły drapieżniki: niedźwiedzie, wilki i rysie. Autor filmu „Wilcze Góry” Erik Balaż nie był mi znany ….ale film okazał się interesujący. Opowiadał o unikalnej i ciągle zachowanej przyrodzie pogranicze Polski i Słowacji. Nasze i ich Bieszczady , Beskid Niski i lasy dawnej Puszczy Karpackiej ciągnące się…. aż po Pogórze Przemyskie. I to była pierwsza inspiracja. A potem odbyły się spotkania, które spowodowały przygotowanie przez Stowarzyszenie „EKOSKOP” i Fundację Dziedzictwo Przyrodnicze oraz Słowaków z Fundacji AEVIS wspólnego mikroprojektu edukacji ekologicznej „Badacze pogranicza Wilczych Gór”. Ponieważ jako jedne z celów szczegółowych wpisano upowszechnienie wiedzy o dziedzictwie przyrodniczym obszarów pogranicza wśród lokalnej społeczności (w tym dzieci i młodzież) oraz promocję turystyki przyrodniczej, stało się dla nas oczywistym, że trzeba część informacji i rozwiązań metodycznych udostępnić za pomocą Internetu – narzędzia dla młodzieży i nauczycieli i popularnego i łatwo dostępnego. Tak zaplanowaliśmy kurs szkoleniowy na platformie e-learningowej, który ma inspirować do dzikiej edukacji.
Zainteresowani Wilczymi Górami mogą studiować na Akademii Wilczych Gór i zdawać egzamin Akademii, by uzyskać tytuł Badacza. My powołując „Akademię Wilczych Gór” chcemy, korzystając z wiedzy i doświadczenia naszych ekspertów, trenerów i edukatorów, przybliżyć przygodę pogranicza.
Na zasoby Akademii złożą się (ułożone w Wydziały) informacje o:
- geografii, historii i etnografii Wilczych Gór,
- działaniach dotyczących powołania Turnickiego Parku Narodowego,
- najcenniejszych gatunkach terenu i ciekawych zbiorowiskach roślin, zwierząt i grzybów,
- opracowaniach i opiniach naukowych uzasadniających potrzebę dodatkowej ochrony terenów Wilczych Gór i powołania TPN i powiększenia Bieszczadzkiego PN,
- krótkich trasach turystyczno-przyrodniczych dostosowanych do wieku uczniów,
- scenariuszach gier, zabaw i ćwiczeń aktywizujących przyrodniczo.
Na stronach „Akademii Wilczych Gór” będziemy publikować zestawy zdjęć i krótkich filmów związanych z projektem. Otrzymaliśmy zgodę od lidera projektu Fundacji Dziedzictwo Przyrodnicze aby na platformie wykorzystać materiały archiwalne Fundacji i zasoby fotograficzne www.turnickipn.pl oraz zdjęcia autorów Mariusza Daniela Boćkowskiego, Tomasza Kuca, Grzegorza Leśniewskiego, Tomasza Nabiałkowskiego, Andrzeja Zbrożka. Wiele fotografii pochodzi z archiwum Stowarzyszenia „EKOSKOP”. Wszystkim autorom bardzo dziękujemy za pomoc. Podobna zgodę na wykorzystanie zdjęć archiwalnych udzieliła Fundacji AEVIS ze Sniny (Słowacja) partner projektu.
Zaciekawionych pograniczem odsyłamy do internetowych zasobów wiedzy o tym fascynującym terenie.
Polecamy strony:
- Fundacji Dziedzictwo Przyrodnicze http://przyrodnicze.org i turnickipn.pl/
- Stowarzyszenia ProCarpatia http://www.zielonepodkarpacie.pl/
- Fundacji AEVIS https://www.aevis.org/en
- Bieszczadzkiego PN https://www.bdpn.pl /
- Magurskiego PN http://www.magurskipn.pl /
Szczególnie interesująca i wyczerpująca jest 400 stronicowa monografia
PROJEKTOWANY TURNICKI PARK NARODOWY
Fundacja Dziedzictwo Przyrodnicze, rok 2018
http://przyrodnicze.org/wp-content/uploads/2019/01/TuPN_monografia_FDP_FINAL-1.pdf
Zapraszam
Mirosław Ruszała